Պատերազմի օրերին մամուլը կիբեր-տիրությում հանդիսանում էր հիմնական թիրախներից մեկը։ Առաջին իսկ րոպեներից լրատվամիջոցները սկսեցին ենթարկվել լայնամասշտաբ հարձակումների։ Ավելին, նույնիսկ պատերազմական գործողությունների ավարտը դադար չտվեց լրատվամիջոցների դեմ հարձակումներին։ Այս պահին էլ, երբ գրվում են այս տողերը գրեթե նույն ուժգունըթյամբ կայքերը գտնվում են հաքերային գործողությունների թիրախում։
Հիբրիդային պատեռազմի տռամաբանությունը ենթադռում է քարոզչական միջոցնեռի կիռարում, ապատեղեկատվության տարածում եւ այլ նմանատիպ գործողություններ, որոնք ենթադրում են տեղեկատվական պատերազմի վարումը։ Ինչի պատճառով էլ լռատվամիջոցները եւ լրագրողները հանդիսանում են առաջնային թիրախ։ Խնդիր է դրվում մի կողմից լռեցնել, կասեցնել տեղեկատվական հոսքերը։ Մյուս կողմից․ փորձել պատատեղեկատվություն տարածել, օգտվելով հենց լեգիտիմ լրատվամիջոցներից եւ լրոգրողներից։ Նաեւ կա երրորդ ուղղությունը․ քանի որ լրագրողները հանդիսանում են բազմաթիվ փակ տվյալների կրողներ եւ տարածողներ, ապա լրագրողների էլեկտրոնային փոստերի եւ սոցցանցերի հաշիվների կորզումը թույլ է տալիս մուտք դեպի փակ եւ գաղտնի տեղեկատվություն։
Իսկ այժմ դիտարկենք, թե որոնք են եղել հիմնական հարձակումների ուղղությունները պատերազմի օրերին եւ հասկանանք, թե ինչպես կարող են լրագրողները եւ լրատվամիջոցները դրանցից պաշտպանվեն։
ա․ Ռազմական գործողոթւոյւնները սկսելու պահից լրատվական կայքերը հայտնվում են DDoS հարձակումների տակ։ Սա արդեն կանոն է։ Եվ լրատվամիջոցների մեծ մասը արդեն օգտագործում է պաշտպանողական համակառգեր, հիմնականում դա Cloudflare է։ Հարկ է նշաել, ոռ լրատվամիջոցների համար գոյություն ունեն անվճար տարբերակներ, որոնք թույլ կտան ապահովել հուսալիլ պաշտպանություն լուրջ մասշտաբի հարձակումների ժամանակ։ Ամեն դեպքում, միայն պաշտպանական համակարգի միացումը չի լուծում խնդկրը․ հարձակվողները անընդհատ փոխում են փոխել ուղղությունները, եւ հարկավոր է մասնագիտական միջամտություն։
